تا وقتی مراسم جشن باشکوه نیمه شعبان برای امام زمان را با سود %۱۵ درصد برگزار کنیم

او نمی آید ! تا وقتی برای جلوه کردن در نظر دیگران برایش نذری دهیم ، او نمی آید !

این خیال مرداب پندار ، ما را دلخوش کرده است! او را نمی خواهیم …

قبول کنیم او را نمی خواهیم …! میدانی چرا ؟! چون

وجو نازنین امام زمانمان فرمودند :

” اگر شیعیان ما ، به اندازه آب خوردنی ما را می خواستند ، غیبت و دوران انتظار اینقدر طولانی نمیشد ! “

می بینی ! حتی او را برای سیراب شدن هم نمیخواهیم !

به اندازه یک لیوان آب !

اینقدر از گناه سیراب و اشباع شده ایم که آمدن و نیامدنش برایمان یکی شده است !

به نبودنش عادت کرده ایم ! پس دیدی ، نه “ندبه ها” کاری شدند نه “ کمیل ها ” جوابگو !

ما به خیال خودمان تشنه دیدارش هستیم ،

اما نه ! نیستیم …

تشنه بدنبال چشمه میرود . در جستجوی آب است . نه اینکه در پی هرزآب باشد !

چشم ها را باید شست ، جور دیگر باید دید …